عاشق تنها

عاشق دلشکسته داستان واقعی گریه دار اولش زیر بار نرفتم یه چند مدتی چت کردیم بعدش مخالف میل باطنیم شمارمو بهش دادم جواب یکیو دادم هر روز بی توجه تر میشدم و اون وابستهتر تا اینکه یه روز با بغض گفت نرجس من تورو واسه دوستی دو روزه نمیخوام چرا نمیخوای بفهمی؟/ گفتم خب که چی؟ گفت یعنی میخوام برای همیشه کنارم باشی.. گفتم فعلا زوده برای این حرفا گفت من امسال دارم برای کنکور میخونم در ضمن 4 ماهه باهمیم کجاش زوده؟ ازم خواست بهش یه فرصت بدم منم اینکارو کردم کم کم سعی کردم بهش دل ببندم هر روز بیشتر دلبسته میشدم کم کم ازش خوشم میومد... دیگه نمیتونستم زیاد بهش بزنگم فقط گه گه گاهی از گوشی مامانم ابجیم یا تلفن خونه بهش زنگ میزدم بعد چند ماه گوشیمو بهم پس دادن اما من هنوز با اون در ارتباط بودم اون رفت داشنگاه اصفهان ما برای تمام زندگیمون اینده حال همه چی برنامه ریختیم همه بهمون میگفتن لیلی و مجنون هرکی باهاش حرف میزد میگفت من عاشق نرجسمو میخوامش همه میگفتن شما دوتا مال همین ما هم باورمون شده بود مال همیم اما از وقتی رفته بود دانشگاه به کل رفتارش عوض شده بود این علی دیگه اون نبود گفتم ابجی علی چی میگه اخه ابجیم و علی رابطشون خیلی خوب بود گفت چی شده؟ گفتم میگه میخواد ازم جدا شه ابجیمم همراه من زار زار گریه میکرد میگفت ابجی گریه نکن خدا بزرگه ایشالله درست میشه اون بر میگرده بعد اون ابجیم زنگ زد کلی با علی حرف زد اما اون راضی نشد که نشد ...ازش دلیل خواستم گفت بابام مریضه و دکترا گفتن تا یه سال دیگه بیشتر زنده نیست و پدرو مادر تو هم نمیذارن تو فعلا نامزد کنی و پدرم گفته باید دامادی پسرمو ببینم... گفتم علی مثل یه دادا گفتم علی مثل یه داداش کنارم باش بخدا بسه برام ترکم نکن... اما.....من همیشه با مامانش حرف میزدم .. گفتم به مامانت بگو باهاش بحرفه؟ اما علی قبول نکرد که نکرد... من داغون شده بودم.... علی میگفت نرجس دوست دارم اما کاری ازم ساخته نیست حتی میگفت من نمیخوام اون دخترو و... باورم نمیشد چطوری میتونستم به دوستام اقوام بگم علی رفته..    

بقیه داستان ادامه مطلب